کودک پیش دبستانی

فعالیتهایی که به رشد جسمانی کمک می کند:

بچه هاي پيش دبستاني سرشار از انرژي و شور هستند. اين وضعيت از نظر رشد جسماني خوب است، زيرا دربرگيرنده ي حركات متناوب مجموعه عضلات كوچك و بزرگي بوده كه عملكرد بهينه ي اين بخشهاي بدن را موجب مي شوند. در ابتدا مهارت هاي حركتي بزرگ رشد پيدا ميكنند. به همين خاطر است كه بچه هاي، 3 و 4 ساله علاقه ي بيشتري به دويدن، پريدن،رسيدن به هدف و جنب و جوش دارند تا يكجا نشستن و استفاده از عضلات دستشان مثلا براي نقاشي يا بازي با اسباب بازي هاي كوچك. بنابراين بهتر است كه براي هركدام از اين نوع فعاليتها زماني صرف شود. در اينجا به برخي روشهايي كه ميتوانند به رشد جسماني پيش دبستاني ها كمك كنند اشاره مي كنيم : • پياده روي خانوادگي. پياده روي، متناوب دويدن، نرمش و قدم زدن. در حين اين كارها ميتوانيد «هُپ هُپ» بازي كنيد يا از برگها و پر پرندگان سرراهتان مجموعه اي جمع كنيد. در خانه ميتوانيد به كمك ساز و دهل و پرچم، رژه اي راه بياندازيد. • شن بازي. از اسباب بازيهاي مخصوص شن بازي استفاده كنيد تا مهارتهاي دستي بچه ها تقويت شود. • آب بازي در حيات خلوت. يك استخر پلاستيكي، آبپاش، يا شلنگ آب ميتواند شوق آب بازي، دنبال بازي و كشتي را در كودكان بيانگيزد. (همواره در هنگام بازي با آب مراقب كودكان خود باشيد) • در اتاق نشيمن يا حياط خلوت خانه ي خود ميداني از موانع درست كنيد، با كوسنها، كارتن هاي مقوايي، اسباب بازيها و ديگر وسايل كه كودكانتان بتوانند به اطراف دويده و از روي آنها بپرند. • بازي «مثل چي» را انجام دهيد. بچه ها علاقه ي زيادي به حيوانات دارند: «ميتوني مثل مرغ راه بري ؟ مثل اسب بتازي؟ سگ چيكار ميكنه؟» يا كودك  خود را تشويق كنيد كه مثل هواپيما دور حياط پرواز كند يا با قايقي فرضي پاروزنان در اتاق بچرخد. • در روزهاي مقرر براي بازي، هر بار بازي جديدي را معرفي كنيد. مثلا گرگم به هوا بازي كنيد. • توپ بازي كنيد. بازيهايي كه شوت زدن، پرتاب و گرفتن توپ دارند تمرين خوبي هستند. سعي كنيد خودتان زياده از حد در گيرو بند قواعد مدارس پيش دبستاني گرفتار نشويد. • همراه با موسيقي برقصيد. كودك خود را در معرض موسيقي هاي مختلف قرار دهيد. ساز زدن روندِ رشد جسماني را نيز تسهيل ميكند. يا ريتم هاي آشنا را با حركات جسمي بياميزيد، شعرهايي مثل «يه توپ دارم قلقليه». آوازهاي آشناي بسياري هستند كه به تقويت مهارت هاي حركتي كمك مي كنند. • طنابي روي زمين قرار دهيد. و وانمود كنيد كه طناب بندبازي يا تكه پارهاي از يك كشتي غرق شده ي دزدان دريايي است تا كودكان سعي كنند تعادل خود را روي آن حفظ كنند. • شستشوي اتومبيل، موتور، يا سگ. هركاري كه با آب و كف سرو كار داشته باشد، پرانرژي و جالب است. حباب درست كنيد و به كودك خود بگوييد آنها را بگيرد. • بازيهاي دوران كودكي خود را به آنها ياد بدهيد. همه ي آنها براي بچه ها تازگي دارد. مثل «گل يا پوچ» يا «هفت سنگ» • يك نمايش عروسكي راه بياندازيد. عروسك هاي انگشتي يا جورابي درست كنيد، يا به كمك عروسكهاي اسباب بازي، پشت يك مبل نمايشي ترتيب دهيد. • به طرق مختلف مهارت هاي حركتي را پرورش دهيد و از ميزِ كار جدا شويد. به كودك خود كمك كنيد تا با گچ يك روستا بكشد يا به كمك تكه اي چوب دنبال نوشته ها و رد خط ها در بيرون يا داخل خانه بگرديد. منبع:مجله کودک

ناخن جویدن

بررسی علل و روشهای ناخن جویدن در کودکان :

نه دعوا ، نه فلفل ، آرامش به كودك بدهيد جام جم آنلاين: جويدن ناخن يكي از عادات كودكان است كه والدين را بسيار ناراحت و كلافه مي‌كند. تحقيقات نشان مي‌دهد كه تقريباً 38 درصد كودكان 6 4 ساله ناخن هايشان را مي‌جوند. اين عادت تا 10 سالگي به اوج خود مي‌رسد و در مواردي تا 60 درصد كودكان افزايش مي‌يابد. همچنين بيشترين ميزان ناخن جويدن در پسران 14 13 ساله است. ناخن جويدن در دختران حدود 11 سالگي به بيشترين حد خود مي‌رسد. جالب اين‌كه تقريباً 20 درصد نوجوانان كماكان درگير اين مشكل هستند و 20 - 10 درصد اين عده نيز تا بزرگسالي عادت ناخن جويدن را حفظ مي‌كنند. جويدن ناخن نه تنها منظره ناخوشايندي دارد بلكه موجب بيماري كودك نيز مي‌شود.جويدن ناخن‌ها به ويژه تا ته پوشش شاخي ناخن منجر به خونريزي مي‌شود و پوست را مستعد تماس با ميكروب‌ها كرده و خطر ابتلا به عفونت را در اين ناحيه افزايش مي‌دهد.به علا‌وه وقتي كودك ناخن‌هاي پر از ميكروب را وارد دهان مي‌كند خطر ابتلا به امراض مختلف براي وي افزايش پيدا مي‌كند.  علت چيست؟ يكي از باورهاي رايج اين است كه فشارهاي عصبي و تنش‌هاي روزانه موجب ناخن جويدن در كودكان و نوجوانان مي‌شود، اين باور كه تا حد زيادي نيز درست است موجب شده گروهي از روان شناسان بر اين باور باشند كه نفس «جويدن ناخن» عادتي زشت و ناپسند نيست، بلكه تنها راهكاري براي رهايي از تنش و استرس در كودك است. عصبانيت بيش از حد ناشي از فشارهاي روحي و اضطراب براي تسكين ناراحتي‌ها، دلواپسي و تضاد‌هاي فكري، بلا تكليفي به خاطر درگيري با والدين، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشاي فيلم‌هاي ترسناك، تقليد از ديگران، والدين، دوستان، هيجان بيش از حد و عكس‌العمل خصومتي در مقابل والدين و ديگران از ديگر علل جويدن ناخن محسوب مي‌شود.   راه جلوگيري علت را رفع كنيد: منتظر پاسخ كودكتان كه چرا ناخن‌هايش را مي‌جود نباشيد و او را به خاطر انجام اين عمل سرزنش نكنيد،. توجه كنيد كودكتان درچه موقعيت‌هايي اين عمل را انجام مي‌دهد. جست جو كنيد كه چه مساله‌اي باعث شده است آرامش و امنيت كودكتان را به هم بزند. آن را دريابيد، اين تلاش شما براي پي بردن به مشكل كودك و توجه به حل آن مي‌تواند بزرگترين گام براي از بين بردن اختلال ناخن جويدن باشد. ناخن‌ كودك را كوتاه كنيد: كوتاه كردن ناخن‌هاي بلند به كودكان در زمينه ترك اين عادت بسيار كمك مي‌كند. ناخن‌هاي كوتاه شده كمتر جويده مي‌شوند، سعي كنيد هرچند روز يك بار ناخن‌هاي كودك را بگيريد و سوهان بزنيد. دعوا نكنيد: هيچگاه كودك را بخاطر ناخن جويدن دعوا نكنيد بلكه توجه او را از جويدن ناخن دور كنيد. كودك بايد احساس خوبي نسبت به خود پيدا كند.شرمنده كردن سرزنش، تحقير، تهديد و تنبيه كودك هيچ اثري درماني ندارد بلكه عادت را تشديد مي‌كند و باعث اختلالات ديگر نيز مي‌شود. به جاي اين‌كار به او اعتماد به نفس بدهيد. حواس كودك ر ا پرت كنيد: سعي كنيد حواس كودك را هنگام جويدن ناخن پرت كنيد، از او كارهايي بخواهيد كه مجبور شود از انگشتانش استفاده كند درست كردن كاردستي يا كشيدن نقاشي روش خوبي براي اين‌كار است. فلفل نزنيد: كارشناسان معتقدند پاشيدن فلفل يا ماليدن مواد تلخ به انگشتان و ناخن كاربردي در درمان اين مشكل ندارد. منبع :مجله کودک